Buty...

... zakupione. W moim ukochanym sklepie rewelacyjna kolekcja, kusi mnie kilka par, ale niestety chwilowo tylko na jedną mogę sobie pozwolić. Tym razem zainwestowałam w coś wyższego niż zazwyczaj i mam nadzieję, że obcasy pozostaną w całości. To trochę dziwne, że dwa lata przed trzydziestką nie potrafię na nich chodzić :-).

Szaro, buro i ponuro.

Wczoraj piękna, złota, polska jesień, dziś plucha jakich mało. Zapowiada się kompletna wymiana garderoby - w sensie wyciągnięcie z szafy znacznie cieplejszych rzeczy, bo dzisiaj dość mocno już zmarzłam (pomimo trzech rękawów). Natomiast jeśli chodzi o zakupy to koniecznie nowe jesienne buty (ech, nawet nie czuję jak rymuję ;-)).

W pracy spokojnie, w domu niestety też - R. wyjechał bladym świtem. W pewnym momencie poczułam, że jakiś dół się zbliża, ale na szczęście w samą porę gdzieś odpłynął. Poziom endorfin podniosłam sobie wspólnym fitnessem z P. i kokosowymi ciasteczkami - czymś trzeba było uzupełnić te spalone kalorie :-).

A teraz jeszcze tylko prysznic i spaaaać. Jutro pobudka o 5.30.

Urodzinowo

Aha, a dokładnie tydzień temu skończyłam osiemnaście lat plus dziesięć. To dziesięć to nie wiem kiedy upłynęło, a przecież te lata były tak naprawdę najszczęśliwszym okresem mojego życia.

Jesiennie.

Pierwszy dzień jesieni za nami. Pogoda na szczęście typowo jesienna jeszcze nie jest, samopoczucie natomiast i owszem. Od kilku dni walczę z przeziębieniem i za nic diabelstwa tego pozbyć się nie mogę. Z tego powodu nie mogłam również zaszczepić się wczoraj przeciwko grypie, na co oboje z R. się zdecydowaliśmy. Mam nadzieję, że do poniedziałku mi przejdzie i będę mogła tę sprawę załatwić do końca.

Obecność jesieni odczuwam jeszcze z innego powodu: ferworu pracy, nie tyle u mnie, co u R. Już w poniedziałek wyjeżdża do Trójmiasta a potem gdzieś na południe i nie będziemy się widzieli prawie tydzień. Teraz w zasadzie też mało czasu spędzamy razem, bo mój mężczyzna postanowił zdobyć patent żeglarza w związku z czym całe soboty i niedziele spędza na kursie na żaglówce. Ja z kolei, w co sama nie wierzę, wciągnęłam się na dobre w ten fitness i w tygodniu wychodzę prawie codziennie. Ech, gdzie się podziały wakacje i wszystkie te dni, które mieliśmy tylko dla siebie?

Ćwiczeniowo.

Namawiana konsekwentnie przez P. od stycznia, ale wciąż znajdująca nowe wykręty, wybrałam się wczoraj wreszcie na aerobic. Wykupiłam pakiet startowy i zaliczyłam pierwszą godzinkę ćwiczeń. Przyznaję, że było ciężko, bo z ruszaniem się to u mnie różnie bywa ;-), ale pomimo zmęczenia fizycznego, zmęczenie psychiczne gdzieś odleciało i to jest sprawa fantastyczna. Instruktorka świetna, muzyczka całkiem niezła, atmosfera bardzo przyjemna. Teraz jestem jeszcze umówiona z instruktorką na indywidualne korepetycje w siłowni coby wszystkie ćwiczenia wykonywać tak, jak należy. :-)

W szkole cisza i spokój. Dopiero teraz widać ile jedna osoba może namieszać, jaki zamęt wprowadzić, jak zepsuć atmosferę. Jej zastępczyni, czyli nowa Góra ;-), jest osobą wymagającą i konsekwentną czyli taką jaką prawdziwy dyrektor być powinien. Nie stosuje żadnych sztuczek i gierek, jak coś jej się nie podoba to mówi to wprost, bez złośliwej ironii i jadu w głosie. Atmosfera w pracy zmieniła się nie do poznania. Aż się chce pracować!