Dziwnie..

Nie wiem jak wytłumaczyć niektóre moje reakcje na pewne kwestie. Moją bardzo dobrą koleżankę spotkało coś bardzo, bardzo dobrego. Coś na czym niezmiernie jej zależało i na co czekała mnóstwo czasu. Coś na co i ja czekam... Ucieszyłam się bardzo kiedy się o tym dowiedziałam, bo M. zasługuje na wszystko, co najlepsze. Pogadałyśmy sobie też tak "od serca" i ta rozmowa nastroiła mnie bardzo optymistycznie. Tylko teraz, kiedy siedzę sama w domu i tym bardziej mam poczucie, że jest coś czego ogromnie mi brakuje i na co chyba długo przyjdzie mi poczekać, załapałam wielkiego doła, a łzy same lecą...